Program sklepowy - SKLEP 2000 - dodatkowe stanowisko *

SKLEP 2000- dodatkowe stanowisko

* - wymagana wersja podstawowa - jednostanowiskowa
  • Dodaj recenzję:
  • Producent: RC-SOFT
  • Dostępność: Tel  ( szt.)
  • 369,00 zł

Szczegółowy opis programu SKLEP2000

Jak ustawić komputer

Komputer jest urządzeniem bardzo wysoko zaawansowanym technologicznie i delikatnym. To czy będzie pracował w prawidłowy sposób, w dużym stopniu zależy od jego ustawienia i konserwacji. Komputer należy ustawić tak, aby z uwagi na chłodzenie przynajmniej jego tylna część była odsłonięta. Komputer nie powinien znajdować się w pobliżu źródła ciepła tzn. kaloryfera, piecyka. Należy też zadbać, aby w bezpośrednim sąsiedztwie obudowy komputera nie znajdowało się żadne urządzenie wydzielające silne fale elektromagnetyczne np. duży głośnik, kuchenka mikrofalowa, wiatraczek, transformator. Komputer powinien również być tak ustawiony, aby nie było możliwe przypadkowe potrącenie go lub nieumyślne wciśnięcie przycisku RESET np. krzesłem, kolanem. Czyszcząc obudowę komputera trzeba pamiętać, że nie można jej niczym polewać, ponieważ zetknięcie się poszczególnych podzespołów z większością cieczy może je bezpowrotnie zniszczyć (wyjątkiem jest denaturat). Obudowę należy czyścić lekko wilgotną szmatką lub środkami do tego przeznaczonymi.

Wymagania sprzętowe

Komputer minimum klasy 386,4 MB RAM, ok. 3 MB wolnego miejsca na dysku twardym (na program) + miejsce na bazę danych, system operacyjny zgodny z DOS 3.2. Roczny przyrost bazy danych w firmie wystawiającej ok. 500 tys. paragonów wynosi w przybliżeniu 500 MB.

Instalacja i uruchomienie systemu

W pakiecie Sklep 2000 znajduje się dyskietka 3.5" . Po otwarciu pakietu należy włożyć dyskietkę do stacji i uaktywnić plik inst.exe . (system wyposażony jest w przyjazny użytkownikowi instalator). Komputer automatycznie skopiuje program na wybrany podczas instalacji twardy dysk, a cały system zostanie umieszczony w katalogu SKLEP (katalog można zmienić podczas instalacji). Uruchomienie systemu polega na uaktywnieniu znajdującego się w katalogu SKLEP zbioru sklep.com. lub wprowadzeniu napisu sklep w linii komend. Po prawidłowym wykonaniu tej czynności na ekranie monitora pojawi się plansza czołowa systemu.

Ogólne zasady użytkowania programu

Komputerowy System Obsługi Handlu Sklep 2000, jak i wiele innych tego typu programów, oparty jest o technikę okienkową co powoduje, że jego obsługa staje się bardzo prosta. Dzięki takiej organizacji programu maksymalnie uproszczono poruszanie się po systemie. Po każdym menu lub oknie poruszamy się używając klawiszy kursorów lub myszki. W celu uaktywnienia wybranej przez nas opcji naciskamy klawisz ENTER ; w celu przeciwnym tzn. zaniechania podjętej operacji naciskamy klawisz ESC. Aby przesunąć aktywne okno należy użyć klawiszy ALT + [ klawisze strzałek ]. Każdy użytkownik Komputerowego Systemu Obsługi Handlu Sklep 2000 musi pamiętać, że resetowanie (naciśnięcie klawisza RESET) lub wyłączenie komputera z sieci podczas pracy na programie może spowodować bezpowrotną utratę danych. Autorzy chcąc uniknąć przypadkowego przerwania pracy systemu zablokowali standardowe działanie wciśniętych jednocześnie klawiszy ALT+CTRL+DELETE.

Obsługa klawiatury

Klawiatury typu IBM PC z reguły są standardowe i mogą się różnić jedynie wielkością jak i nazwą poszczególnych klawiszy np. klawisz ENTER występuje dość często pod nazwą RETURN lub jest oznaczony tylko znakiem łamanej strzałki skierowanej w lewą stronę <----|. Klawisz BACK SPACE często oznaczony jest jako pozioma strzałka w lewą stronę. Różny wygląd zewnętrzny klawiszy jak i ich różne oznaczenia nie mają wpływu na funkcję jakie one spełniają. Może zaistnieć również sytuacja, że niektórzy producenci klawiatur zmienili położenie kilku klawiszy operacyjnych. Nie wpływa to jednak w żaden sposób na ich działanie.

Klawisze na klawiaturze można podzielić na kilka grup.

Największą grupą jest tzw. klawiatura Alfanumeryczna składająca się z liter alfabetu, cyfr ułożonych poziomo oraz innych użytecznych znaków np. % lub $. Niektóre klawisze posiadają podwójne oznaczenia. W takim przypadku znaki z dolnej części klawisza uzyskujemy naciskając bezpośrednio dany klawisz, a znaki z górnej części klawisza otrzymujemy przez naciśnięcie wybranego przycisku - przy jednoczesnym przytrzymaniu klawisza SHIFT.

Kolejną grupą przycisków są tzw. klawisze sterujące

Zaliczamy do nich przyciski HOME, END, PAGE UP (PgUp), PAGE DOWN (PgDn) i klawisze kursorów (strzałek). Użycie któregoś z tych klawiszy powoduje przemieszczenie kursora lub podświetlenia. Inną grupą klawiszy jest tzw. klawiatura Numeryczna znajdująca się z prawej strony klawiatury. Używana jest przede wszystkim do długotrwałego wprowadzania liczb np. obliczenia na kalkulatorze. Klawiatura Numeryczna może pełnić podwójną funkcję tzn. funkcję klawiszy sterujących lub przycisków numerycznych - zależne jest to od użycia klawisza NUM LOCK i zapalenia diody tak oznaczonej. Jeśli dioda opisana jako Num Lock jest zapalona to klawiatura Numeryczna przyjmuje funkcję klawiszy numerycznych, w sytuacji odwrotnej kiedy dioda oznaczona jako NUM LOCK jest wygaszona klawisze te przyjmują rolę przycisków sterujących i innych klawiszy funkcyjnych (wciśnięcie klawisza SHIFT odwraca działanie klawiatury numerycznej w stosunku do diody NUM LOCK). Górną część klawiatury zajmuje grupa przycisków oznaczona symbolami od F1 do F12, są to klawisze funkcyjne, pod które w różnych programach mogą być podłączone użyteczne opcje.

Bardzo ważnym klawiszem jest klawisz ENTER (często występuje pod nazwą RETURN), służy on do potwierdzania wprowadzonych danych lub do uaktywnienia wybranej kursorem opcji. Innym ważnym klawiszem jest znajdujący się w lewym górnym rogu przycisk ESC, jego użycie powoduje zaniechanie podjętej operacji.

Klawisz BACK SPACE z reguły oznaczony jako pozioma strzałka skierowana w lewo znajduje się w prawym górnym rogu klawiatury Alfanumerycznej - nad klawiszem ENTER. Przycisk ten służy do pojedynczego wykasowania znaków znajdujących się na lewo od migającego kursora. Najdłuższy klawisz na klawiaturze jest nazwany SPACE BAR (potocznie Spacja) i z reguły nie posiada żadnego oznaczenia, służy on do wprowadzania odstępu zamiast znaku. Klawisz PRINT SCREEN używany jest do wydrukowania aktualnej zawartości ekranu monitora.

Klawisz SCROLL LOCK powinien być wykorzystany do przewijania zawartości ekranu monitora, jednak jego funkcja używana jest w niewielkiej ilości programów. Podobna sytuacja jest z klawiszem PAUSE, funkcja zatrzymywania pracy programu jest sporadycznie wykorzystywana przez twórców oprogramowania. Innym klawiszem spełniającym ważną funkcję jest klawisz CAPS LOCK. Jego użycie i zapalenie diody oznaczonej jako Caps Lock spowoduje, że klawiatura Alfanumeryczna przyjmie funkcję wprowadzania tylko dużych liter. Wygaszenie diody opisanej jako Caps Lock oznaczonym tak samo klawiszem spowoduje powrót klawiatury Alfanumerycznej do zwykłej roli. Jeśli chcemy uzyskać jednorazowo dużą literę w tym celu należy nacisnąć wybrany przycisk przy jednoczesnym przytrzymaniu klawisza SHIFT. Pozostałe klawisze TAB, CTRL, ALT, INSERT, DELETE pełnią różne funkcje zależne od programu i potrzeb użytkowników. Niestety tylko w niewielkiej ilości klawiatur uwzględniono możliwość posługiwania się polskim alfabetem, jednak polskie litery można otrzymać stosując odpowiednią kombinację klawiszy. Aby uzyskać polski znak trzeba nacisnąć łaciński odpowiednik naszego alfabetu przy jednoczesnym przytrzymaniu klawisza ALT. np. aby uzyskać literę ą trzymając klawisz ALT naciskamy a. Jedynym wyjątkiem od tej zasady jest sposób otrzymywania litery ź, aby uzyskać ten znak używamy kombinacji klawisz ALT+x.

Obsługa myszy

Jeśli w komputerze, na którym pracujesz został zainstalowany sterownik myszy (program dostarczany wraz z myszą), to po uruchomieniu programu na ekranie pojawi się kursor myszy (na kartach VGA lub nowszych będzie to znak strzałki).

Podczas pracy myszą naprowadzamy kursor na interesujące nas miejsce na ekranie i naciskamy odpowiedni przycisk myszki. Okna w programie zawierają specjalne pola działające z myszą w sposób zbliżony do WINDOWS.

Są to:

  • wyróżniony lewy górny róg okna;
  • dwukrotne naciśnięcie lewego przycisku myszy, gdy kursor znajduje się w tym polu, powoduje zamknięcie okna;
  • wskaźnik przewijania (pionowy i poziomy);
  • naciśnięcie lewego przycisku, gdy kursor znajduje się na strzałkach, powoduje przewinięcie zawartości okna;
  • pozycje menu;
  • naciśniecie lewego przycisku, gdy kursor wskazuje element menu, powoduje przeniesienie podświetlenia na ten element, bądź też (o ile był już on podświetlony) jego wywołanie.

Dodatkowo aktywne okienko można zamknąć naciskając dwukrotnie prawy klawisz myszy (kursor musi wskazywać na to okno).

Jeżeli aktywne okno zasłania interesujący nas fragment ekranu, to możemy je przesunąć naprowadzając kursor na pierwszą od góry linię okna i naciskając lewy przycisk. Do momentu jego puszczenia okno będzie przesuwać się podążając za kursorem myszy.

Obsługa muszy jest raczej intuicyjna i nie powinna sprawiać większych problemów. Zwrócić należy jednak uwagę, iż w tego typu programach myszka nie zastąpi w pełni klawiatury.

Praca w sieci

Komputerowy System Obsługi Handlu Sklep 2000 jest w pełni przystosowany do pracy w sieciach lokalnych. Autorzy zwracają jednak uwagę na dużą wadliwość działania prostych sieci i sugerują użytkownikom, dla których niezbędne jest wielostanowiskowe wykorzystanie programu, aby skorzystali z sieci lokalnej Novell Netware 3.11 lub nowszej, a w tańszych rozwiązaniach z sieci Lantastic (zaleca się stosowanie serwerów dedykowanych). Program działa także bezproblemowo w sieciach opartych o serwera z systemem LINUX, który udostępnia zbioru za pomocą emulatora NetWare MARS_NWE lub pakietu SAMBA. Pamiętać również trzeba o tym, że złe zainstalowanie sieci bądź błędna jej konfiguracja może zakłócić prawidłową pracę systemu.

Uwaga: dokonywanie zmian w tym samym dokumencie (np. FA 127/96) z kilku końcówek roboczych jednocześnie nie jest możliwe (użytkownik, który jako drugi spróbuje zmieniać dokument, zobaczy komunikat rekord w użyciu , a system uniemożliwi mu dokonywania korekt do momentu, aż inna osoba zwolni wybrany dokument). Fakt ten można wykorzystać do testu, czy prawidłowo działa mechanizm blokowania rekordów w zainstalowanej sieci.

Pierwsze kroki

System Komputerowy Sklep 2000 został tak zaprojektowany, aby początkujący użytkownik nie musiał uczyć się pracy z systemem bezpośrednio na rzeczywistych bazach firmy. W tym celu program zawiera dwie całkowicie nie mające na siebie wpływu bazy danych: bazy firmy i bazy demonstracyjne . Są to w rzeczywistości dwa takie same niezależne od siebie programy. Bazy firmy służą do rzeczywistej pracy na systemie, a bazy demonstracyjne do nauki pracy z programem. Oczywiście w momencie gdy użytkownik nabierze dostatecznej wprawy w posługiwaniu się systemem, bazy demonstracyjne można wykorzystać w innym celu np. do prowadzenia drugiej firmy lub przechowywania danych z poprzednich lat. Autorzy programu doradzają, aby po pierwszym uruchomieniu systemu bezpośrednio wejść do baz demonstracyjnych , natomiast pracę na bazach firmy rozpocząć dopiero po dokładnym zapoznaniu się ze wszystkimi elementami programu. Po uruchomieniu systemu należy wybrać odpowiednią bazę danych i ją uaktywnić. Na ekranie monitora pojawi się Menu główne programu. Należy wówczas bezpośrednio przejść do ustawiania parametrów pracy programu tzn. do pozycji opcje (szczegółowy opis funkcjonowania poszczególnych okien został umieszczony bezpośrednio w programie - klawisz F1).

Obsługa standardowych elementów programu

Komputerowy System Sklep 2000 posiada pewne elementy i procedury obsługiwane w ten sam sposób. Nadmienić trzeba również, że większość klawiszy lub ich kombinacji nie zmienia swojego sposobu działania w różnych częściach programu.

Stałe funkcje poszczególnych klawiszy lub ich kombinacji.

F1 - pomoc, opis działania pewnych elementów programu.

F10 - kalkulator, dostępny w każdym miejscu systemu.

F11 - dostępna w każdym miejscu programu lista obsługiwanych drukarek.

F12 - wyświetlenie listy przez siebie zdefiniowanych klawiszy funkcyjnych (standartowe formuły).

Pozostałe klawisze funkcyjne przyjmują różne sposoby działania w zależności od miejsca w programie. Możliwość wykorzystania tych klawiszy z reguły opisana jest w dolnej części monitora.

ENTER - uaktywnianie wybranych kursorem elementów, zatwierdzanie wprowadzonych danych do pola.

ESC - zaniechanie podjętego działania, zamykanie okien, opuszczanie arkuszy.

HOME - przeniesienie kursora na początek listy lub okna.

END - przeniesienie kursora na koniec listy lub okna.

PAGE UP - przemieszczenie kursora o stronę w górę.

PAGE DOWN - przemieszczenie kursora o stronę w dół.

Klawisze strzałek (kursorów) - przesunięcie podświetlenia lub kursora o jedno miejsce w wybranym kierunku.

Wszystkie inne klawisze przyjmują funkcje zgodne ze standardowymi zasadami użytkowania klawiatury.

Używane kombinacje klawiszy.

CTRL+DELETE - wykasowanie zawartości pola do wprowadzania danych.

CTRL+klawisze strzałek - poruszanie się po linii komend (menu na dole ekranu monitora).

ALT+klawisze strzałek - przesuwanie całego okna w wybranym kierunku (nie można całkowicie przesunąć okna poza ekran monitora).

CTRL+PAGE UP lub PAGE DOWN - przesunięcie arkusza (dokumentu, zestawienia) o 10 pozycji w lewo lub w prawo (tylko wtedy gdy arkusz jest szerszy od ekranu monitora).

CTRL+HOME lub END - przesunięcie arkusza (dokumentu, zestawienia) do końca lewej lub prawej strony (tylko wtedy gdy arkusz jest szerszy od ekranu monitora).

CTRL+PRINT SCREEN - wydruk listy.

Wszystkie wyżej wymienione klawisze lub ich kombinacje wykorzystywane są w tej części programu, w której ma to logiczny sens. Dość często po użyciu pewnych przycisków lub komend na ekranie monitora może pojawić się komunikat z pytaniem czy na pewno chcesz dokonać danej operacji . Po wciśnięciu odpowiedniego klawisza bądź kliknięciu myszą operacja zostanie odpowiednio - wykonana lub zaniechana. Tego typu działanie ma zapobiegać przypadkowemu dokonaniu ważnej czynności. Tam gdzie jest to potrzebne w dolnej części ekranu pojawia się opis wykorzystania użytecznych w danej opcji klawiszy. Poruszanie się po oknach jak i komendach może nastąpić za pomocą przycisków sterujących lub myszy. Również wciśnięcie odpowiedniego znaku (zazwyczaj jest to pierwszy podświetlony znak komendy lub elementu w oknie) spowoduje przeniesienie kursora na wybrane miejsce.

Obsługa okien

Podstawowym obiektem w systemie jest okno. Okna podzielone są na dwie grupy: okna bez możliwości ingerencji w ich treść i okna zawierające pola do przyjmowania danych.

Okna pierwszego rodzaju zawierają pewien zestaw komend. Po takim oknie poruszamy się (czyli przesuwamy podświetlenie) klawiszami sterującymi. Wybrany element uaktywniamy (przechodzimy do następnego okna lub arkusza) naciskając ENTER. Zamykamy aktualne i cofamy się do poprzedniego okna klawiszem ESC.

Okna drugiego typu po lewej stronie zawierają opisy dotyczące wprowadzanych informacji, a po prawej stronie pola do ich wprowadzania. Aktualnie wypełniane pole jest podświetlone. Niektóre pola z uwagi na informacje jakie powinny zawierać nie mogą pozostać puste; w takiej sytuacji program nie dopuści do pominięcia niewypełnionego pola i przejścia do wypełniania następnego. W przypadku jeśli w takim polu wprowadzimy błędne informacje lub chcemy klawiszem ENTER zatwierdzić puste pole, na ekranie pojawi się lista zawierająca poprawne dane. Można wtedy wybrać potrzebne nam informacje ENTER'em, a system automatycznie przeniesie je w odpowiednie miejsce. Zawartość każdego pola powinna być potwierdzona klawiszem ENTER. Zatwierdzenie ostatniego pola jest równoznaczne z zatwierdzeniem całego okna. Komputer we wszystkich polach z datami zawsze podpowiada datę aktualną.

Obsługa arkusza (dokumentu, zestawienia)

Każdy arkusz, jeśli nie mieści się na ekranie, można przesuwać w wybraną stronę klawiszami sterującymi. Pod arkuszem w dolnej części monitora znajduje się tzw. linia komend. Zawiera ona pewne funkcje związane z prowadzeniem operacji w arkuszu np. wydruk. Dość często w tej linii znajdują się objaśnienia działania użytecznych w danej chwili klawiszy. Interesującą nas funkcję wybieramy naciskając literę odpowiadającą pierwszej literze jej nazwy lub przesuwając na nią podświetlenie (klawisze CTRL+[ strzałki(lewo/prawo) ]) i naciskając ENTER.

O czym użytkownik powinien wiedzieć przed przystąpieniem do pracy

Bardzo ważną rzeczą jest aby przed przystąpieniem do pracy na systemie stworzyć symbolikę towarów i kontrahentów. Dobrze opracowany system nadawania symboli bardzo ułatwi pracę na programie.

Przykładowy sposób nadawania symboli na towary.

Pierwszą częścią kodu w firmach wielobranżowych powinna być umowna nazwa grupy towarowej np. R (dla sprzętu RTV), A (dla sprzętu AGD), następnie po znaku odstępu wpisujemy dwuliterowy skrót nazwy towaru np. TV (telewizory), MV (magnetowidy) i po jeszcze jednym odstępie wprowadzamy znaki wyszczególniające dany model. Tego typu symbolika umożliwia sprawne prowadzenie sprzedaży i jest łatwa do zapamiętania. Często spotyka się symbolikę opartą o dwie pierwsze litery nazwy i rozwinięcie cyfrowe po odstępie np. OD_001, OD_002, ... (oznacza odkurzacze). Przy takim wprowadzaniu symboli przyjmuje się zasadę, iż jeśli jakiś towar ma pierwsze dwie litery identyczne z innym już wprowadzonym to do jego kodu bierzemy pierwszą i trzecią. Pracując z tak opracowanymi symbolami, nawet nowy pracownik może szybko odszukać towar. Jeżeli będzie chciał sprzedać jeden z oferowanych odkurzaczy, to przy wprowadzaniu kodu towaru napisze tylko OD i naciśnie ENTER, a na ekranie ukaże mu się lista towarów, których symbole rozpoczynają się od liter OD (czyli odkurzaczy). Wówczas używając klawiszy kursorów wybiera interesujący go model. Oczywiście rodzaj symboliki zależy ściśle od sprzedawanego asortymentu i jej ostateczną formę ustala sam użytkownik, lecz należy pamiętać, iż jest to jeden z zasadniczych elementów wpływających na wygodę pracy z programem. Pole symbolu towaru może zawierać 13 znaków i jest przygotowane do stosowania kodu kreskowego (można wprowadzić jego numeryczną interpretację).

Następnym ważnym zagadnieniem jest problem archiwizacji i odtwarzania bazy danych. Autorzy systemu radzą aby w celu uniknięcia utraty informacji wprowadzonych do programu, po każdym dniu pracy zarchiwizować wszystkie dane na dyskietce. Moduł archiwizacji znajduje się w każdej z baz danych (demonstracyjnych lub firmy). Po uaktywnieniu odpowiedniej bazy pojawią się w menu czołowym programu opcje Archiwizacji baz i Odtwarzania baz. Uruchomienie którejś z nich spowoduje pojawienie się okna - odpowiednio archiwizacji lub odtwarzania baz. Aby dokonać jednej z tych operacji, należy włożyć dyskietkę do odpowiedniej stacji dysków i w oknie uaktywnić stację A lub B. Program samoczynnie przekopiuje lub odtworzy dane. Uwaga: bazę danych należy odtwarzać tylko w sytuacjach awaryjnych, ponieważ odtwarzanie danych powoduje wykasowanie uprzednio znajdujących się na twardym dysku informacji. Najbardziej uniwersalnym sposobem archiwizacji jest system tygodniowy . Polega on na przegrywaniu bazy z każdego dnia pracy w tygodniu na inną dyskietkę. W celu uniknięcia pomyłki dyskietki należy oznaczyć nazwami dni tygodnia (poniedziałek, wtorek, itd.). W pierwszym dniu nowego tygodnia kasujemy zawartość dyskietki opisanej jako poniedziałek i wgrywamy nowe informacje. Taki system archiwizacji zapewnia użytkownikowi możliwość odtworzenia stanu programu z ostatnich 5 lub 6 dni (w zależności czy firma pracuje w sobotę).

Zagrożenia

Wyłączenie lub zresetowanie (Wciśnięcie klawisza RESET) komputera podczas pracy na systemie może spowodować uszkodzenie baz danych. Wykasowanie przez osoby nieupoważnione jakichkolwiek plików lub katalogów z katalogu SKLEP może prowadzić do bezpowrotnej utraty informacji wprowadzonych do systemu. Uwaga: Jeżeli chcemy celowo wykasować aktualnie wprowadzone dane należy z katalogu BAZYFIRM lub BAZYDEMO skasować wszystkie pliki. System automatycznie założy nowe puste podczas uruchamiania.

Karty towarów

długość symbolu - 13 znaków

  • symbol (kod) jest podstawowym wyróżnikiem towarów
  • nie może być dwóch różnych towarów o tym samym symbolu
  • symbole towarów powinny umożliwić ich szybkie wyszukiwanie
  • odpowiednie do potrzeb nadanie kodów może bardzo usprawnić pracę na programie np. tworzenie listy części towarów

obsługa kodów kreskowych (czytniki kodów)

  • możliwość wprowadzenia tego samego kodu kreskowego do kilku kart towarów
  • możliwość wprowadzenia kilku kodów kreskowych do jednej karty towaru (zamienniki)
  • kody kreskowe można wprowadzać z klawiatury, zarówno podczas definiowania jak i sprzedaży

możliwość podziału na grupy towarowe

  • tworzenie dowolnej ilości grup towarowych
  • każda grupa ma trzyznakowy kod
  • podział na grupy ułatwia: wyszukiwanie towarów, tworzenie zestawień

możliwość dowiązywania innych towarów (np. butelka do napoju)

  • opcja działa rekurencyjnie co pozwala tworzyć dowolnie długie łańcuchy dowiązań (drukarka + taśma +   kabel + montaż)

możliwość modyfikacji i kasowania

  • skasować można jedynie kartę towaru, który nie został umieszczony na dokumencie
  • kartę można dowolnie modyfikować

możliwość wydruku

  • każdą kartę można wydrukować łącznie z opisem

ustalanie ceny sprzedaży towaru

  • w karcie towaru można nadawać wartości ceną sprzedaży
  • zdefiniowane ceny nie są dla sprzedawcy obligatoryjne - podczas sprzedaży zdefiniowana cena jest podpowiadana i może być potwierdzona lub zmieniona (jeżeli sprzedawca ma takie uprawnienia)

możliwość zdefiniowania zapasu minimalnego danego towaru

  • zdefiniowanie zapasu minimalnego umożliwia kontrolę nad minimalną ilością danego towaru, która dla utrzymania ciągłości sprzedaży nie powinna zostać przekroczona
  • zdefiniowanie zapasu minimalnego daje możliwość stworzenia zestawienia, w którym są umieszczone wszystkie towary o przekroczonym zapasie minimalnym (stany poniżej minimum)
  • możliwość zdefiniowania zapasu pełnego, która automatyzuje tworzenie zamówień własnych

możliwość wyświetlenia listy kart towarowych

  • tworzenie pełnej listy towarów lub zawężonej do podanego zespołu warunków
  • możliwość wydrukowania listy (klawisze CTRL + PRINT SCREEN)

wyszukiwanie karty

  • po symbolu
  • po kodzie kreskowym
  • po dowolnych fragmentach nazwy
  • po dowolnej kombinacji powyższych (zawężenie listy)

Karty kontrahentów

długość symbolu - 10 znaków

  • symbol (kod) jest podstawowym wyróżnikiem kontrahenta
  • nie może być dwóch kontrahentów o tym samym symbolu
  • symbole kontrahentów powinny umożliwić ich szybkie wyszukiwanie
  • odpowiednie do potrzeb nadanie kodów może bardzo usprawnić pracę na programie

możliwość modyfikacji i kasowania

możliwość wyświetlenia listy kart kontrahentów

  • tworzenie pełnej listy kontrahentów lub zawężonej do podanego zespołu warunków
  • możliwość wydrukowania listy (klawisze CTRL + PRINT SCREEN)

wyszukiwanie karty

  • po symbolu
  • po dowolnych fragmentach nazwy, adresu oraz NIP'u
  • po dowolnej kombinacji powyższych (zawężenie listy)